Niets lijkt wat het is, niets is wat het lijkt.
Het is niet vreemd dat René Magritte voor het surrealisme kiest. Geboren in de nog jonge staat België die eenheid moet uitstralen maar gebouwd is op tegenstrijdigheden.
Zijn schilderijen tonen vaak het onmogelijke, laten zien wat niet is, wat je niet kunt zien. Die tegenstrijdigheden versterkt hij vaak door in de titel een volgend raadsel toe te voegen.
Geboren in 1898 in Wallonië, in de buurt van Charleroi. Wanneer hij veertien is verdrinkt zijn moeder, zelfdoding. Hij heeft haar dode lichaam niet meer mogen zien, het bleef bedekt door een laken.
Dat wordt een vaker terugkerend motief in zijn werk, de mens zonder gezicht of met bedekt gezicht.
Na zijn gymnasium in Charleroi gaat hij naar de kunstacademie in Brussel. In die stad vindt hij zijn jeugdliefde, Georgette, terug. Ze zullen zijn hele verdere leven bij elkaar blijven.
Na zijn opleiding werkt hij afwisselend in Brussel en Parijs. Zijn werk wordt overal gewaardeerd en hij exposeert behalve in de Belgische hoofdstad ook in onder andere Parijs, Berlijn, Stockholm en Londen.
Zijn laatste expositie is in het Boymans van Beuningen in 1967. Dat jaar overlijdt hij in Brussel.
Magritte als onderwerp van deze serie levert me een behoorlijke uitdaging. Zoals iedere schilder maakt ook hij schetsen, onder meer om de compositie gewenst te krijgen. In deze uitdaging beperk ik me tot zo’n schets met als titel mismatch.
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie