Piet Mondriaan is in 1872 in Amersfoort geboren. Zijn vader was schoolhoofd in een streng gereformeerd milieu en had nauwelijks tijd voor zijn kinderen. Zijn moeder was ziekelijk waardoor het huishouden op de schouders van zijn zusje terecht kwam. Hij had geen fijne jeugd.
Na zijn lagere school haalde hij de akte tekenleraar voor lager onderwijs en ging hij tekenles geven. In 1892 kwam hij op de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam. In die beginjaren tekende hij vooral bloemen en symbolen voor de gereformeerde gemeenschap. Maar eenmaal in Amsterdam trok hij er op uit om te gaan schilderen. Hij maakte vooral realistische landschappen ten zuiden van Amsterdam, langs de Gein en Amstel.
Zo schilderde hij in eerste instantie realistisch de wipmolen langs de Amstel die dienst deed in het droogmalen van de polder. Maar van lieverlee verdween het realisme en na enige stappen was de molen teruggebracht naar expressionistische strepen in de primaire kleuren, rood geel en blauw.
Schilderen ging bij hem toen al om lijnen en vlakken. In 1912 vertrok hij naar Parijs om zich verder te bekwamen. In 1914, hij begon zich net een beetje thuis te voelen in de Franse hoofdstad ging hij voor een familiebezoek terug naar Nederland. Omdat in die periode de Eerste Wereldoorlog uitbrak kon hij pas in 1919 terug naar zijn atelier in de Franse hoofdstad. Hij voerde daar een artistieke strijd met Pablo Picasso over het hoe en waarom in het kubisme. Zijn werk werd steeds abstracter.
Via Theo van Doesburg kwam hij bij de Stijl terecht, een groep kunstenaars van allerlei disciplines. Onder hen Bart van der Leck en Gerrit Rietveld. Door hun manier van werken samen te laten vallen zou het publiek daar sneller aan wennen. Wanneer de architect huizen in blokken maakte dan zou een schilderij in diezelfde basisvorm ook begrepen worden.
Mondriaan gaat dan over inhet schilderen van lijnen om rechthoeken in verschillende afmetingen, het werk waar hij uiteindelijk zijn meeste bekendheid mee verwierf. Ook hier gaat hij steeds een stapje verder tot hij, dan inmiddels verhuisd naar New York, aan zijn topwerk, Victory Boogie Woogie begint. Dat blijft onvoltooid, hij sterft in 1944.
In deze serie uitdagingen doe ik ook een poging iets in de stijl van de geportretteerde te maken. In dit geval greep ik terug naar de eerste stappen die Mondriaan richting abstractie zette. Ik schilderde de Schoonhovense Veerpoort zoals Mondriaan de molen aan de Amstel vadtlegde.
Fijn dat je mijn blog leest, geef gerust een reactie