Langs de Vlist

Gistermiddag heb ik maar weer eens een stukje langs de Vlist gelopen. Ik doe dat graag, het is een prachtig gebied, zowel om te wandelen als om te fietsen.

De kortste weg om bij dit mooie veenriviertje te komen loopt voor mij langs het Zadkine, de enige vakschool voor goud- en zilversmeden in ons land.

En dan kom ik al snel bij de Botersloot, het gekanaliseerde laatste stukje van deze rivier. Die naam verraadt het al, in vroeger tijden voeren de boeren uit de omliggende waarden hier om hun waar naar de markt en later naar de melkfabriek te brengen.

Langs de Opweg, ik kom nog een oude Volvo en even verderop aan de waterkant wat moestuintjes, ga ik naar de Voornebrug.

Ik ga de Bonrepas op, een weggetje, een buurtschap.

Langs de weg staat wat jonge aanplant, langs het water lisdoddes en een enkele verdwaalde klaproos.

De molenaar van de wipmolen, als ik goed ben geïnformeerd de oudste van Nederland, heeft de luiken maar opengezet, kan de boel lekker doorwaaien. Deze molen diende voor de afwatering in dit poldergebied, er stonden hier rijen van en kijkend van dit punt zie je er verderop, richting Cabauw, nog een, en aan de andere kant bij het dorp Vlist een derde die overgebleven is.

De wetering, over het bruggetje zichtbaar voert het overtollige water af.

Bij de boerderij tref ik het slordig geparkeerde wagenpark van de kinderen en even verderop de onbemande melkwinkel.

Voor de liefhebbers, kamperen kan hier ook.

En dan een slang, geen ringslang maar een tuinslang en die is nodig ook. Ook hier is nauwelijks een druppel regen gevallen, de laatste weken.

Terug naar de Voornebrug en dan het Vinkenpad op. Een ganzenfamilie doet zich te goed aan wat de boer net heeft ingezaaid. De om de zoveel meter ter afschrikking geplaatste schitterende cd-tjes maken weinig indruk.

Even verderop een verlaten zwanennest. De door de gemeente ter bescherming geplaatste hekken kunnen weer opgeruimd worden, De jeugd is nu op zwemles.

De bocht om kom ik bij het ophaalbruggetje naar gemaal Klein Vink (vandaar ook de naam Vinkenpad). Dit gemaal doet geen dienst meer.

Schuin tegenover het bruggetje staat een goed onderhouden in memoriam monumentje. Acht jaar geleden is hier een jongen met zijn brommer onderuitgegaan en verdronken.

En dan ben ik weer bijna in Schoonhoven. De brug over, nog een meter of honderd en dan weer terug op de Opweg. Vijfeneenhalve kilometer op de teller en weer genoten.