Over blauwbuiken, kruikenzeikers en kattenmeppers

Eindhoven, de Lichtstad en Helmond (Hellemond) liggen maar een paar kilometer van elkaar verwijderd. En verlaat je Eindhoven aan de westkant dan ben je zo in Tilburg.
De Lichtstad kreeg haar naam door de industrie en dan met name de gloeilampenfabriek van Philips. In de tijd van de industriatisatie ie Eindhoven pas gaan groeien en annexeerde omliggende dorpen. Ook de DAFjes komen hier vandaan en dus hadden de Eindhovenaren ook best truttenchudders genoemd kunnen worden naar de bijnaam van de Daffodil en DAF 33, ook wel het koekblik met bretelaandrijving. Maar dat is allemaal te vers. In de wijk Gestel werden de mensen blauwbuiken genoemd. De mensen werkten in leerlooierijen en dat spul gaf blauw af.
Helmond ligt tegen de Peel aan, een en al armoede voor 1900. Het verhaal gaat dan ook dat er in deze plaats regelmatig kat op het menu stond.
‘Eet maar lekker op, het smaakt krek eender als konijn!’ 
En dan heb je nog de Tilburger, de kruikenzeiker. Dat verhaal dateert uit de vroege textielindustrie. De wol werd gebleekt in een waterbad dat aangelengd werd met urine vanwege de amoniak. En die urine namen de arbeiders in hun kruikje mee als ze naar het werk gingen. Ik mag toch aannemen dat dat niet hetzelfde kruikje was als dat waarin ze hun dagelijkse melk voor bij de lunch meenamen.