Ik begin dit jaar met een nieuwe rubriek, bijzondere woorden. Dat kunnen neologismen zijn maar evengoed oude woorden, begrippen die in onbruik geraakt zijn. De eerste is een neologisme voor een oud gebruik.
Kwijtruimen
Iedereen zal het wel eens ervaren troost ik mezelf. Gedeelde smart is immers halve smart.
“Weet jij waar mijn paspoort ligt?” Je hebt het document sinds de open grenzen niet vaak meer nodig maar je wil het ook niet kwijtraken. Opruimen op een veilige plek dus. Maar, waar was die veilige plek?
Of dat cadeau voor een huisgenoot, weken terug gekocht en opgeborgen, maar waar? Als het maar niet gevonden kan worden. Wel, dat is nu wel heel goed gelukt.
Nog gekker wordt het als je iets veilig hebt opgeborgen en vervolgens vergeet dat je het ooit gehad hebt. Dubbel kwijtgeraakt dus, ook op je persoonlijke harde schijf is het te goed verstopt.
We hebben er dus nu een woord voor, kwijtruimen.
PS, ik kon het bijhorende plaatje niet vinden, te goed opgeborgen, vrees ik.
