Zondagmorgen, het regent en in oktober wordt er getennist op Roland Garros. Kiki Bertens tegen een qualifier, een meisje dat zich via een voortoernooi moest plaatsen. Bertens is de nummer acht op de wereldranglijst, theoretisch een makkie. Maar ze heeft geen schijn van kans evenals, op een andere baan de nummer één tegen één voor mij volstrekt onbekende tegenstander.
In het voetbal zien we de meest onverwachte uitslagen. Goed voor de bookmakers maar wie verwacht dat Ajax in Groningen over de knie gaat, dat Manchester United thuis met 6-1 verliest.
Leuk, dat onvoorspelbare zou je zeggen en normaal gesproken ben ik het daarmee eens.
Maar er ontbreekt duidelijk iets. Er is geen publiek en topsporters hebben dat wel nodig. Net als een toneelspeler of cabaretier die de zaal nodig heeft om tot een prestatie te komen.
Het is gewoon niet leuk meer, zelfs niet wanneer je de wedstrijd op de buis volgt. Ik mis de sfeer.
Nee, dan met zeshonderd man de kerk in, loof de Heere, zing uw psalmen. Het mag! Natuurlijk, het is niet zonder risico. “Maar de Heere beschermt mij en mocht ik toch besmet raken dan heeft Hij daar een bedoeling mee!”
Natuurlijk joh, jij komt vast in de hemel. En al die anderen die jij weer besmet hadden ook maar moeten vertrouwen op jouw God.
Sommige mensen zijn onbegrijpelijk ….
Bezorgde groet,