Christiaan Huygens, geboren 14 april 1629, wiskundige, astroloog, uitvinder, schrijver, wat niet.
Zijn vader, Constantijn, was secretaris van de stadhouders Frederik Hendrik en Willem II en samen met zijn broer, Constantijn jr werd hij naar de Leidse universiteit gestuurd. De bedoeling was dat de jongens ook de diplomatie ingingen.
En Christiaan maakte inderdaad een diplomatieke reis naar Denemarken om de toltarieven voor de scheepvaart op de Sont ter discussie te stellen. Dat was in ieder geval de bedoeling maar hij hoopte eigenlijk zijn grote idool, René Descartes, die naar Zweden was verhuisd, te ontmoeten.
Zijn interesse lag vooral in de wiskunde en natuurkunde. Met name de benadering van natuurkundige verschijnselen vanuit de wiskunde bracht hem grote bekendheid. Voor zijn onderzoeken ontwierp hij samen met broer Constantijn grote telescopen en ontdekte hij de ringen om Saturnus en de maan Titan.
Hij vond ook het slingeruurwerk uit en legde de grondslag voor onder andere de kansberekening. En hij legde de grondslag voor de ontwikkeling van de stoommachine.
In Engeland werkte hij samen met mannen als Boyle en Newton. In Parijs richtte hij een wetenschappelijk genootschap op om gestructureerd grote vraagstukken uit die tijd gezamenlijk op te lossen.
Na zijn Franse periode keerde hij terug naar de Republiek en ging hij bij zijn oude vader in Voorburg wonen. Hij overleed op 8 juli 1695.
