In de weekendeditie van AD Groene Hart staat een twee pagina’s groot artikel over ons boek. Het artikel gaat over de totstandkoming van het verhaal maar, belangrijker, over de inhoud die nooit vergeten mag worden.
In deze periode, 75 jaar na de Tweede Wereldoorlog, verschijnen veel nieuwe uitgaven over de belevenissen van mensen in die donkere jaren. Unieke verhalen, vaak en zo ook in dit geval heel persoonlijke ervaringen. Ervaringen die elkaar aanvullen.
Gisteren bezocht ik de nieuwjaarsreceptie van de seniorenvereniging van asr, mijn oude werkgever. Ik was koud binnen of er stapt een collega op me af om me te complimenteren met het boek dat we gaan uitgeven. Leuk natuurlijk maar vooral ook blij met zijn conclusie dat deze verhalen nooit verloren mogen gaan! Want dat is de reden waarom we het boek geschreven hebben.
