Buitenproportionele media-aandacht

Donderdag is een groot Nederlander, Johan Cruyff overleden en terecht besteedden NOS- en RTLjournaal daar aandacht aan. Ook andere programma’s pikten een graantje mee. Een sportprogramma met een ingelast in memoriam, ik heb daar vrede mee, de man verdiende dat, niet alleen vanwege zijn voetbalkwaliteiten maar ook voor wat hij met de Cruyff foundation gedaan heeft. Zijn trapveldjes, zijn oprechte aandacht voor de G-sporters, zijn Academy die het mogelijk maakt talenten zich te laten ontwikkelen zonder dat dat ten koste gaat van een opleiding die hen een maatschappelijke toekomst biedt.
Maar wat een overdreven hoeveelheid. Iedereen die wel eens met de man gevoetbald heeft, die bij hem in de straat woonde, die, noem de onzin maar op, kreeg de gelegenheid zijn of haar zegje te doen. Een extra NOS-journaal in de middag, het acht uur journaal waarin het het eerste kwartier nergens anders over ging. Was er dan niets gebeurd verder? Ach, wat snippers over de nasleep van de aanslagen in Brussel, een minister die weer eens wat goed te praten had, een oorlogsmisdadiger die 40 jaar aan zijn pantalon kreeg. Lekker belangrijk! En wat ze dan nog hebben laten liggen weten we natuurlijk niet.
Wat mij betreft hadden ze kunnen volstaan met een paar minuten en een verwijzing naar een uit te zenden uitgebreider terugkijken door de sportredactie op een later tijdstip.
Ik heb er niet veel van gezien, ik pak liever een boek dan dat ik me ga zitten ergeren aan deze overdaad. En verder, van wat ik gezien en later gehoord heb ging het vooral over zijn voetbalverleden, zijn strapatsen bij Ajax en de trainersloopbaan terwijl in mijn ogen zijn inzet voor de foundation zeker zo belangrijk was.