De deurbel

Meer dan in de rest van het jaar gaat de bel. Niet dat ik het bijhoud, gewoon gevoelsmatig. Als de bel gaat en er is geen visite voor de deur, geen buurvrouw die iets wil weten, dan is het meestal een pakketdienst. Voor de buren, dan. Maar de laatste dagen ook voor ons zelf. Morgen vandaag verwachten we voor de vierde keer op rij een bode met een doos. ‘ Wilt u hier even tekenen?’ , een apparaatje en een stylus, een niet te verifiëren krabbel. En dan, tussendoor ineens de eerste ‘kranten’bezorger met een nieuwjaarswens. Een kaartje, een bedelende hand. Er zullen er meer volgen. Die voor ons dagblad in de week- en weekendbezorging hebben het verdiend, het afgelopen jaar een foutje, waarschijnlijk door een plaatsvervanger. Die voor ons favoriete huisaanhuisblad, ze zal wel een kleinkind langs sturen. We zullen wat van de steeds schaarser hier aanwezige muntjes klaarleggen!