De eerste dagen van mei staan, het is een goede traditie, in het teken van de tweede wereldoorlog en de bevrijding. En ook na vijfenzeventig jaar vrijheid komen er nog steeds nieuwe verhalen bij. Vaak persoonlijke ervaringen uit die tijd. Ze bevestigen onze kennis over de verschrikkingen en verduidelijken telkens weer welk leed mensen is aangedaan.
Het ‘opdat we nooit vergeten’ is de in mijn ogen juiste motivatie. In dat kader schreven we ook Wel gebogen, niet gebroken. En het lag in de bedoeling dit verhaal in deze periode extra aandacht te geven door lezingen en presentaties. Er waren al wat contacten gelegd, wat voorlopige afspraken gemaakt.
En toen werden we geconfronteerd met het coronavirus en een lockdown. De gemaakte afspraken werden, terecht, geannuleerd, er konden geen nieuwe afspraken gemaakt worden. Toch willen we deze persoonlijke geschiedenis nog steeds onder de aandacht brengen. En daarom hier nog maar een aanbeveling.
Uitgebreide informatie over het boek en het hoe te bestellen is terug te vinden op deze website. Nogmaals, van harte aanbevolen!
