Het rommelt, af en toe een bliksemflits. Het is vrijdagavond, tien uur. Soms een paar druppels, we zitten al uren aan de rand van een behoorlijke bui laat buienradar zien. Dreigend, maar voorlopig niet meer dan dat.
Ik ben toch maar naar binnen gegaan en kijk naar het nieuws op televisie, Ook daar donkere wolken. Ook daar lichtpuntjes. Unilever stopt met adverteren in de Verenigde Staten op de social media, ze zijn de tweespalt die Trump zaait en de te voorzichtige reactie van Twitter en Facebook zat. Het aandeel Facebook daalt met zeven procent, Zückenberg zint op maatregelen. Als je die gaten maar in hun overvolle portemonnee raakt!
En ondertussen dendert de pandemie in de USA door, het zwaartepunt is verplaatst naar het zuiden en de westkust.
In het door corona hard getroffen Groot Brittannië is het geduld op. Te lang hebben de mensen binnen gezeten, nu zitten ze massaal op het strand in Bournemouth. We blijven hier niet achter, Viruswaanzin gaat weer demonstreren, ook als de burgemeester van Den Haag het niet toestaat. Corendon gaat vliegen op Turkije al is het nog niet veilig verklaard.
Ik ben er niet echt gerust op, Kijk naar China, kijk naar Gütersloh, Nieuw Zeeland heeft een tweede golf, er hoeft niet veel te gebeuren of we zitten weer in de ellende. En dan is er een joviale dansleraar die, redenerend vanuit zijn eigen belang het nodige volk achter zich weet te krijgen. Intelligente lockdown noemde Rutte de maatregelen. Mensen, gebruik je verstand, dan blijft het beheersbaar,
