Driekoningen en Oudjaar

Het is vandaag Driekoningen. We vierden dat vroeger thuis met zandgebak. En ergens in de koek was een koffieboon meegebakken. Wie die trof mocht nog een puntje. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit de gelukkige was. Loterijen zijn nooit mijn ding geweest,

Zes januari heeft voor mij ook een andere betekenis. Het is voor mij dan Oudjaar. Geen geknal om het nieuwe te verwelkomen, wel een oliebol, overgebleven van toen iedereen oud en nieuw vierde.

En dus is er weer een jaar voorbij, de teller springt morgen op 72. Het lijkt wel of de jaren steeds sneller om zijn. Ik heb daar een theorie voor ontwikkeld. Naarmate je ouder wordt is het nieuwe levensjaar steeds een procentueel korter deel van je hele leven. De eenjarige telt ineens 100% bij als hij twee wordt, de tweejarige nog maar 50% en de driejarige slechts een kwart. Voor mij is een nieuw jaar nu nog maar 1,4% van mijn leven. Geen wonder dat het zo voorbij is.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.