Het is even wennen. Voor niets loop ik naar boven, kijken of er zich nieuwe zaken aangediend hebben. De enkele e-mail die er nog is stuur ik door. Gisteren heb ik me nog nuttig gemaakt, relaties gewezen op de verandering, het nieuwe adres doorgegeven.
Ik heb tijd om naar de schaatsuitzending over de Olympische spelen te kijken, een onverwachte gouden medaille bij het shorttrack. Ik ben begonnen aan een dikke pil, het labyrint der geesten van Carlos Ruiz Zafón, met een vooruitziende blik een paar weken geleden aangeschaft.
Het is even wennen.
Lekker genieten. Maarreh geen geraniums hoor!
Orchideeën dan?
even wennen ja…maar jij vind wel weer iets …
De tijd zal het leren