Mag ik even mijn verbazing, mijn stomme verbazing uitspreken?
Ik liep in een voetgangersgebied, voor auto’s verboden. Rechts staat een auto voor een tuiningang. Hij staat er vaker, het vriendje van. Ik begrijp best dat 30 meter lopen een heel eind is als je nog jong bent, ik heb er dus nooit wat van gezegd.
Als ik vlak bij de auto in kwestie ben rijdt de bestuurder behoorlijk fel achteruit weg. Ik kan ternauwernood het vege lijf redden en tik met mijn ring op de achterruit. Zo van, kijk een beetje uit.
Ik heb voldoende autoschadedossiers gezien om te weten dat er geen opzet in het spel hoeft te zijn. Kan gebeuren al heb ik liever niet dat ze mij als slachtoffer uitkiezen. Misschien was hij nog onder de indruk van het liefdesspel, misschien ook had hij ruzie gemaakt. Ik hoef het niet te weten. Maar goed, ik hoop dat mijn jongens in zo’n geval iets zeggen in de trend van “sorry meneer, ik had u niet gezien”. Zo heb ik ze tenminste wel opgevoed.
Deze knaap echter niet. Hoe ik het in mijn gore kop haalde om tegen zijn nieuwe auto te tikken. Als hij schade zou hebben dan zou hij mijn gore kop van mijn romp slaan!
Tja, je kunt natuurlijk beter je medemens het ziekenhuis in rijden dan een kras op je autootje oplopen.
Mijn eerste reactie was er een van boosheid. Maar eigenlijk helpt dat niet, nu ben ik nog slechts verdrietig dat dit soort onopgevoed tuig zomaar rondloopt.
Sorry, ik moest dit even van me af schrijven.
O jee ja,soms is het beter het van je af te schrijven dan er iets over te zeggen en misschien zo olie op het vuur te kappen. Hoewel zijn gedrag alles behalve goed te keuren is *zucht* Gelukkig zijn ze niet allemaal zo 🙂
gelukkig niet, inderdaad
De wereld gaat aan egoïsme en asociaal gedrag ten onder…
kom, niet zo somber, er zijn ook lichtpuntjes (zegt de optimist in mij)
Vreselijk, heel naar om mee te maken. Ik denk dan vaak: ben ik nou zo’n doetje dat ik me zo’n reactie niet eens kan voorstellen maar al snel denk ik dan dat opvoeden ook een vak is.
en opvoederheeft een zender en een ontvanger nodig