Inmiddels meer dan vijfentwintig jaar geleden volgde ik mijn eerste seizoen aquarel schilderen bij Jozien op de Volksuniversiteit in Schoonhoven.
Al sinds die tijd hangt een van mijn eerste schilderwerkjes in onze keuken, nu boven dit bericht.
Jaren ben ik bij haar blijven schilderen, eerst in het klaslokaal, later met een kleine groep bij haar thuis. Ik heb veel van haar geleerd maar de laatste tijd ging het meer om de gezelligheid. Ze hield er mee op.
Niet veel later, ik was inmiddels voorzitter bij de SWOS, kwamen we zonder tekenjuf te zitten voor de maandagochtend. Op mijn verzoek pakte ze die klus op.
In 2019 vroeg ze mij haar levensverhaal te schrijven. Mede door corona duurde dat uiteindelijk jaren. We hebben er samen intensief aan gewerkt, het resultaat mocht er zijn. Bij die interviews komt lief en leed aan de orde, ook voor de geïnterviewde soms heel intens.
Ze verweet mij haar voorgedragen te hebben voor een koninklijke onderscheiding, ten onrechte al heb ik wel een ondersteunende bijdrage geleverd. Graag gedaan, volkomen terecht want Jozien hoefde je maar te vragen. Maar ja, bescheiden!
Vrijdag is ze overleden, bijna 90 jaar jong. Een geweldige vrouw, we zullen haar missen.
Condolerende groet,
Dankjewel