Het is allemaal angst …

Het is allemaal angst, angst voor het onbekende. Vasthouden aan wat je kent, maar dan toch alleen wat je vast wil houden. Die hele Pietendiscussie heeft weinig of niets met traditie te maken. Het Sinterklaasfeest van mijn opa en oma lijkt in niets meer op dat van vandaag. Piets rol is keer op keer veranderd, van niet bestaand tot boeman tot roetveegpiet. Niets mis mee, onze kleinkinderen hoeven geen zwarte piet.

De wereld om ons heen verandert. In de vijftiger jaren zagen we een enkele Surinaamse voetballer, we vonden het prachtig, zoveel atletischer. Al sinds jaar en dag kennen we geen Nederlands elftal meer zonder kleur. En we zijn er gek op, Rijkaard, Gullit, nu Depay, Wijnaldum, Promes, van Dijk. Onze Marokkaanse buurman of collega is een geweldige vent, niks mis mee. Jazz, soul, reggae, rap,, muziekstijlen met zwarte oorsprong veroveren de wereld.

Maar de rest hè, die kennen we niet. Die deugen dus niet, die zwarten, die buitenlanders. Ongenuanceerde angst voor het onbekende. Angst voor verandering door invloeden van buitenaf. Invloeden die er altijd al waren, altijd zullen zijn. Invloeden waar we als samenleving niet slechter van geworden zijn.

En angst voor het onbekende, voor xenofobie, vertaalt in racisme.

We zijn druk met de afronding van een boek over het verzet hier tegen het fascisme. Opdat we niet vergeten, dit nooit weer! Het lijkt hard nodig. Kom op!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.