Nog net op tijd, nog even en we zitten in 2024. Traditiegetrouw geef ik nog even een persoonlijk jaaroverzicht.
Eerst in januari weer een workshop portret tekenen op de basisschool van onze kleinkinderen. Leuk werk vind ik dat!
En dan uitrusten op Fuerteventura, een welverdiende vakantie. Veel gewandeld, lekker uitgewaaid.
Maar die vakantie eindigde met een flinke domper, een telefoontje uit Nederland, zwager Dick is plotseling en volkomen onverwacht overleden. Te jong, natuurlijk, nog geen zeventig. Nog vol plannen. Het zet je wel weer even met beide benen op de grond.
De wisselbeker waar we sinds 1977 om klaverjasten wordt niet meer uitgereikt, we missen de achtste man om twee tafels te vullen. Met zijn zevenen gaan we verder, nu met een maandelijkse middag boerenbridge.
Het leven gaat door immers, of liever, kabbelt voort. Er is weinig te melden. Ik loop dagelijks mijn kilometers, ga twee keer in de week naar de sportschool en we passen de dinsdagmiddag op de jongens. De oudste gaat elke dinsdag naar
een andere school en is een uur eerder klaar dan zijn broertje. Een iets andere taakverdeling voor ons maar eigenlijk gewoon business as usual.
De weegschaal geeft iedere ochtend een gewicht aan tussen de zeventig en eenenzeventig, constanter kan het niet. En we hebben (eindelijk) besloten een testament op te maken.
Eind mei hebben we een weekje in Noord Frankrijk langs de Maas gefietst. Prachtige omgeving, echt genieten. En daar vandaan door naar de West Vlaamse kust, heel anders maar ook fijn.
We kunnen er geen genoeg van krijgen. Een paar dagen fietsen vanuit Akersloot breekt in augustus weer de sleur van alledag.
Nee hoor, je hoeft geen medelijden te hebben. Ik vermaak me wel, het is alleen niet allemaal zo spannend meer.
Tot eind augustus, de jongste kleinzoon moet een forse medische ingreep in het Leidse academisch ondergaan. We willen in die periode natuurlijk niet op vakantie gaan, normaal zijn we vaak een paar weken in september weg. Gelukkig gaat alles goed, buiten verwachting snel herstelt hij. Op school, groep 3 dus nu echt gaan leren lezen en schrijven, pakt hij ondanks de paar weken verlies de draad prima op. Niet dat we er veel aan kunnen doen maar het houdt je toch bezig.
Ondertussen had ik me aangemeld voor een nieuw te starten Studiekring. Vijftien mensen die samen onderwerpen kiezen en uitwerken. Daar moet op de een of andere manier leiding aan gegeven worden en omdat er niemand zich aanbiedt pak ik voorlopig die taak maar op me. Klein beetje organiseren en de gesprekken leiden. Straks evalueren we het eerste halfjaar, ik moet zeggen dat het me zo wel bevalt.
Eind september gaan we nog vier dagen naar Brilon. De fietsen gaan mee en ik kom erachter dat die bergen toch ondanks de trapondersteuning iets teveel van me vergen. De jaren gaan toch wel tellen.
In november doe ik nog een workshop in het Crea circuit op de basisschool. Een pittige deze keer, drie jongens met ADHD, hou dat maar in toom. Maar het eindresultaat mag er weer wezen.
En daags na de laatste tekendag pakken we het vliegtuig naar Gran Canaria. Elf dagen Puerto Rico, elf dagen zon. Temperatuur 25° plus, genieten dus. Maar wel koud terug komen. ‘s Nachts half een op Schiphol landen en onderweg naar huis een sneeuwstorm, brr. Maar we kunnen er weer even tegen. En dat moet ook, er staat niets in de planning.
We wensen iedereen een mooi en vooral gezond 2024!
