De wereld is klein,ik kan door de mist nauwelijks de overkant van ons hofje zien. Wel zie ik dat het ook koud moet zijn. In het uurtje dat ik nu op ben zijn de daken langzaam wit geworden van de rijp. Straks moet ik naar de sportschool, een mezelf opgelegde verplichting Ik twijfel, ga ik met de auto dan zal ik hoogstwaarschijnlijk, nee zeker, rondom de ruiten moeten schoon krabben. Kies ik voor de fiets dan mag ik me wel flink inpakken. Ik schat, vanuit de warme keuken, dat er weinig tot geen wind is. Het wordt de fiets. Per slot van rekening ben ik niet van suikergoed!
dapper hoor…het is inderdaad ijskoud….
als ik de autoruiten schoon moet maken word ik net zo koud!
Hard trappen dan maar dan word je wel warm.
Niet we zijn niet van suikergoed nee,… al zeggen we hier eerder van porselein of chocolade al naargelang de context 🙂