We zijn gisteren voor het eerst sinds heel lang weer naar een Katholieke uitvaartdienst geweest. Zo een met een Gregoriaans Requiem en dus in het Latijn. Met wijwater en wierook ook.
Al die zowel Latijnse als Nederlandse teksten zitten kennelijk nog in mijn systeem. Want in stilte dreunde ik de mantra’s stuk voor stuk mee. Dat moet dus behoorlijk binnengekomen zijn in mijn jonge jaren want al vroeg in de twintig verloor ik feitelijk de belangstelling voor kerk en geloof.
Op de begraafplaats weerklonk ook nog Byzantijns koorwerk, ik vind dat prachtig maar moest buiten blijven. Niet vanwege mijn heidens gedrag maar omdat de veelvuldig verspreide wierook mij op de beschadigde longen irriteerdt. Die Byzantijnse belangstelling bij de dienst had alles te maken met het koorverleden van de op 97jarige leeftijd overleden man, hij heeft jaren in het Utrechts Byzantijns koor gezongen.
De bijeenkomst beëindigde met een koffietafel en het gebruikelijke gezellige samenzijn na een uitvaart. Want het afscheid nemen mag dan verdrietig zijn, het is daarna toch vaak weer een weerzien van mensen die je niet meer dagelijks tegenkomt. We konden onder meer kiezen uit twee soepen, beide volgens opa’s recept. Op mijn vraag wie die opa dan wel was en daarmee of het recept een aanbeveling was meldde de serveerster dat opa de overledene was. Wel, ik had hem nooit als opa ervaring en was bovendien niet op de hoogte van zijn culinaire kwaliteiten. Zijn zang, zijn muziek maken, zijn verhalen uit het verleden, ik wist ervan (niet alles) maar zijn soep had ik nooit geproefd. De serveerster vroeg enigszins verbolgen of ik iemand was die partijtjes afliep om gratis aan mijn hapje en mijn drankje te komen. Ik kon slecht berouwvol bekennen dat ik dat in een grijs verleden wel eens gedaan had, zij het alleen bij bruiloften. Dan is het steevast de vraag of je een vage kennis van bruid of bruidegom bent en verdien je het voordeel van de twijfel. Bij begrafenissen heb ik me er echter nooit aan bezondigd. En bovendien, de strafbare feiten zijn al lang verjaard.
We vertrokken om rond vier uur uit Amsterdam en waren tegen zessen thuis, zeg maar dubbele reistijd. Ik ben blij dat dat niet meer dagelijks moet!
Nou Carel toch stiekem ergens binnensluipen voor een drankje….. dat je nou daarvan beschuldigd moest worden dat is toch wel heel erg. Ik denk dat dat trouwens meer past bij de doelgroep waarvoor de buurtboerderij is opgezet…………….. Dank voor je mooie verhaal. Ik heb het gekopieerd en opgeslagen.
Uit het leven gegrepen