PSA-gehalte onmeetbaar laag

30 Januari 2006, mijn laatste werkdag. Hoewel ik door de bank genomen met plezier bij het bedrijf gewerkt heb waren de laatste loodjes me zwaar gevallen. Mijn laatste project was per 1 oktober afgerond. Er was nog wel enige nazorg maar daar bleef het bij. De tijd om een nieuw project op te pakken was te kort en dan duurt (bijna) niets doen lang. Zeker als dan de einddatum verschoven wordt van 31 december naar 31 januari. Het overheersende gevoel was dan ook opluchting, eindelijk vrij. Om de vrijheid te vieren hadden we medio februari een weekje Canarische eilanden geboekt. Maar daarvoor nog even langs de huisarts, even een zalfje halen tegen de jeuk, niets bijzonders. En de huisarts vond het nodig dan ook maar meteen, gezien mijn leeftijd het PSA-gehalte vast te stellen. Verhoogd PSA wordt waargenomen wanneer er, om welke reden ook, irritatie aan de prostaat is. En voor mijn leeftijd zou de meting onder de vier moeten blijven. Het werd evenwel dertien, veel te hoog, nader onderzoek was geboden.

Om een lang verhaal niet al te lang te maken, een aantal onderzoeken en wat verspeelde lymfeklieren verder is het duidelijk dat ik aan een niet agressieve vorm van prostaatkanker lijd.  Verder ingrijpen is niet strikt noodzakelijk maar wel wenselijk, vooral voor de gemoedsrust. En er is een voor mij geschikte therapie die weinig belastend is, de Brachytherapie.  Februari 2007 is de operatie uitgevoerd en sindsdien sta ik onder controle, zowel bij de Goudse uroloog (augustus) als bij de radioloog in het UMC (februari).

Gisteren heb ik in Gouda afscheid genomen, al een paar jaar is het PSA-gehalte onmeetbaar laag. In Utrecht is de controle teruggebracht tot een jaarlijks telefonisch consult. Als er al enig gevoel van dreiging geweest is is die nu voorgoed verdwenen.

Vanochtend heb ik weer een vakantie geboekt, 15 dagen naar Kefalonia in de Ionische Zee. We gaan de Griekse economie een beetje steunen, het zal wel een druppel op een gloeiende plaat zijn. Nou ja, hopelijk in ieder geval een warme plaat. We willen wel weer eens wat zon. En zeg nu zelf, we hebben toch wat te vieren?