Ben ik nu een ouwe zeur? Je mag het gerust zeggen, hoor. Maar ik vind die top 2000 maar niks. Natuurlijk, er zitten hele mooie plaatjes tussen, muziek die soms ook herinneringen bij me oproept. En daar is niets mis mee. Maar ook de in mijn ogen meest vreselijke nummers. En dan al dat geouwehoer er tussen door. Wat interesseert het mij wat wie voelde toen hij/ zij een nummer voor het eerst hoorde? Echt niets! Ik ben toch meer van alleen een plaatje draaien en er vooral niet tussendoor kletsen. Sky Radio bijvoorbeeld, maar dan niet in december. En dus zet ik lekker een cd-tje op met de muziek die, wat mij betreft, past bij het moment van de dag.
haha zo herkenbaar, wij gaan de top 2000 downloaden, dan de *vreselijke nummers* eruitfilteren en …………. een mooie vakantie playlist erbij.
wordt dat dan niet dezelfde als die van vorige jaren?
Altijd weer een paar nieuwe nummers,
En, er zijn altijd weer nummers die bij ons verdwijnen
Het is allemaal weer veel ‘te groot’ geworden. Er zit zelden iets nieuws bij. En de oude nummers die ik goed vind die kan ik zelf ook wel draaien. Ik luister er allang niet meer naar.
Ik snap dan ook al die enthousiaste reacties niet
Geef mij maar de wekelijkse popmeditatie door @stevengort
dan moet ik naar de hoogmis 😉
ja je bent een ouwe zeur 😉
ik heb net mijn rode draad van bloggen aan de Top200 verboncden voor de komende 359 dagen to come en/of juist vanwege dat – de 6 die al voorbij zijn waren dat al zo’n beetje.
Call me a drama queen, of IT mijn tweede (of derde) pubertijd, maar als hij aan staat – en dat is het geval vanaf nummer één, dan vind ik het lastig hem uit te zetten, om de kamer uit te gaan of boodschappen te gaan doen en hebben zelfs de voor mij mneest verschrikkelijke nummers een eigen connotatie. Ik heb serieus overwogen er even langs te gaan en alleen geen zin om dat alleen te doen, dat lijkt me dan weer zo katterig…
Misschien omdat ik aleen ben Carel en er sowieso hier vanwege dat en uitvliegende jongens veel te memorylanen valt, maar een aantal jaren geleden hebben we hem ook al gedwonload. Ik merk gewoon nummer na nummer hoe ze allemaal op de een of andere manier in mijn lijf geankerd zitten en stuk voor stuk iets triggeren, soms oppervlakkig soms zeer zeer diepgaand en intens, soms giga vrolijk, soms diepdal bedroefd…
Maar ik vind je tegengeluid totaal niet onprettig hoor en jou ook geen ouwe zeur, het geeft mij alleen maar de gelegenheid om helderder te krijgen wat mij nou eigenlijk beweeegt en hoeveel muziek daar mee te maken heeft.
Mijn zangleraar zei ooit eens: alles is muziek…
En ik vind me daarin terug, ik herken me in ‘alles is frequentie’, alles is trilling en zo wordt ook alles met trilling, frequentie en muziek aangeraakt en in beweging gebracht. Wij worden bewogen door muziek en ik laatr me graag aanraken, al verwondert het me keer op keer wat er dan al of niet oppervakkig aan beeld op komt – Zo staat nu op: I will always love you, wat net draaide toen ik in Turkije op het terras zat koffie te drinken en het neiwus op de radio wam dat Ladt Di was overleden… dat op zich een daargelaten feit, wordt ook in een keer een hele episode van mijn leven opgelicht. Misschien wel omdat mijn geheugen de afgelopen jaren zeer is veslechterd dat ik dit zo koester, of omdat ik mijn leven tot nu toe aan het herkauwen ben terwijl ik de slag naar mijn toekomst aan het maken ben, ik weet het niet, maar wel dat ik de afgelopen twee jaar voor mijn doen ongelofelijk wienig muziek opgehad heb en dat is vermoedleijk uit angst voro al die emoties die ik niet kon hanteren die aangetriggerd worden, en nu blijkbaar weer wel, al zet ik zelfs af en toe de knop om… als ik aan het koken ben en door de tranen het gasstel niet kan zien 😉 maar gelukkig is er dan weer zo’n banale kaskraker voordat ik dat echt gedaan heb 😉
Hierbij wordt dan zowaar mijn tweede blog van deez dag geboren, ik dank je uit de grond van mijn hart Carel, voor je non-gezeur 😉
Ik heb mijn leven nooit in dit soort muzikale kaders geplaatst. Kan me alleen ongeveer herinneren wat voor muziek ik op de radio hoorde toen ik, zonder kennis van het nieuws in de auto vanuit Amsterdam huiswaarts keerde op nine eleven. Ik dacht dat Juliana dood was. Maar je hebt er weer een mooi verhaal van gemaakt.
Ah, de top 2000. Mijn halve trouwboek wordt er zowaar lyrisch van, ik zo niet maar hoor het wel mee uit 🙂
luisteren jullie dan naar de Nederlandse versie of heb je ook een Belgische?
Er is een Belgische versie hoor, al zal die wel iet of wat verschillen van die van jullie de echte klassiekers zullen ongetwijfeld dezelfde zijn.
Veel plezier met de jaarwisseling en tot volgend jaar 😉
jullie ook een prettige jaarwisseling
Het is in ieder geval beter dan; Sterren springen, Ik hou van Holland, The voice of Holland en al die andere populistische programma’s voor oliedomme mensen.
dat schijnen ook verschrikkelijk leuke programma’ s te zijn, nooit gezien overigens