Is geweld ooit wel eens zinvol? Ja, het zou kunnen. Die boom in eigen tuin die je al het zonlicht beneemt kappen, bijvoorbeeld. Of die weerbarstige jampot met de nodige extra inzet openen. Maar dan toch enkel dat geweld toepassen op je eigen dingen. Niet op ander man of andermans zaken.
Vrijdag, rond 14.00 uur plaatsten twee gemeentewerkers een bord om de toerist te wijzen op gratis parkeermogelijkheden, nog geen drie minuten lopen van het pittoreske centrum van de Zilverstad. De parkeerplaats is er al jaren maar wordt onvoldoende benut. Zinvolle arbeid, zinvolle informatie dus.
Zaterdagmiddag fietste ik er weer langs, van het bord was niet veel over. Zondagmiddag, tussen de buien door heb ik er toch maar even een foto van gemaakt om er dit blogje mee op te sieren. Dieptriest! Ik begrijp dit echt niet. Puur vandalisme. Per ongeluk tegen een paaltje rijden, het kan de beste overkomen. Maar hier is doelbewuste vernielzucht in het spel. Ik heb werkelijk geen idee wat de dader(s) bezield heeft.
Tot het vierde kwartaal vorig jaar meldde de gemeente de vernielingen en de kosten voor herstel op haar site. Ieder kwartaal weer duizenden euro’s.
Ik hoop dat degene die het bord kapot maakte er voldoening uit heeft gehaald en zijn agressie kwijt is. Dat ie niet verder is gaan rossen op mensen.. of dieren..
In eerste instantie had ik er nog bij staan dat ik waarschijnlijk blij moest zijn tijdens de vernieling niet in de buurt geweest te zijn. Maar ik vond dat iets te dramatisch, jij legt die link nu toch ook.
Zo iemand wil je toch niet tegenkomen.. Als je ’em erop aanspreekt heb je kans dat ie z’n woede en frustraties – want dat is dit toch? Of is het echt ‘ik heb zin om iets te vernielen, ha! Stom bordje’ – op jou botviert. Dankjedekoekoek. Maar zo is het wel, hè. We durven elkaar nog amper ergens op aan te spreken. terwijl het wel kan als je bijval krijgt van omstanders. Nooit doen als je alleen bent.
ik ben niet altijd zo voorzichtig.
Zonde! Maar is de mens ooit rationeel geweest dan?
sommige mensen toch wel, zeker!
En uiteindelijk draait de burger zelf op voor de kosten van zo’n nieuw bord maar inderdaad… wijselijk zwijgen mocht je alleen zijn tenzij je perse in de klappen wil delen… ‘t zou de eerste niet zijn.
soms jeuken de handen maar ik hou me in!