Het Utrechtse stadsdeel Leidserijn met de dorpskernen Vleuten en De Meern, een enorme uitbreiding van de Domstad. En in het midden een enorm stadspark. Veel van gehoord, veel over gelezen, vaak rakelings langs gereden. En nooit geweest tot gisteren.
Gisteren veranderde dat. We fietsten met Gemma en Dick een rondje van vijfentwintig kilometer. Vrijwel direct na de start in Oog en Al gingen we over de Daphne Schippersbrug het kanaal over. Een prachtige fietsbrug, verrassend rond en over een basisschool gebouwd.
En dan langs een oude dijk, geen idee dat je in de stad reed, naar het Maximapark. Dat park kent een heuse rondweg voor fietsers en wandelaars. Door naar de Haarrijnse plas, een zomers recreatiegebied waar nu geen hond was. Het mocht dan twintig graden zijn, het was ook bijzonder grijs weer. En bovendien zijn de scholen weer begonnen wat we in Maarssenbroek goed konden merken. Daar werden juist toen wij passeerden wat klassen vrijgelaten.
Na Maarssenbroek reden we na weer het nodige klimwerk, het Amsterdam Rijnkanaal en de A 2 moesten we over, naar het pittoreske dorpje Haarzuilens, tegenwoordig ook gemeente Utrecht en terug naar de oude dorpskern van Vleuten.
Niet veel later zaten we weer op de rondweg van het park. Al met al een tochtje door stedelijk gebied waar je nooit echt het gevoel had door de stad te rijden.
Bovendien een gezellig tochtje dat we afsloten met een paar potjes klaverjassen zonder echte winnaars of, misschien moet ik liever zeggen alleen maar winnaars, en een maaltijd lasagne.
En zo werd een saaie dag toch nog een feestje!
