Bij mijn geboorte, ik heb het van horen zeggen, legde de huisarts mijn vader de volgende vraag voor: “Het kan spannend worden en ik kan voor de vraag komen te staan te moeten kiezen voor moeder of kind, zegt u het maar”. Het antwoord werd in een split second verwacht, uiteindelijk overleefden we allebei.
Tweeënhalf jaar later werd de tweeling geboren en belandde mijn moeder in het ziekenhuis, het was kantje boord maar ze redde het weer.
Vandaag de dag zou je zeggen dat je een volgende zwangerschap niet meer zou riskeren maar het waren andere tijden en er volgden nog vijf kinderen. Na nummer negen, ik was toen elf, heeft de toenmalige huisarts mijn ouders gewezen op betrouwbaarder geboorteregeling dan periodieke onthouding. En de aanmoedigingen van de pastoor werden voortaan genegeerd.
Onze moeder werd uiteindelijk honderd. Met de nodige slijtage maar tot op hoge leeftijd zag ze nauwelijks de dokter.
Wat is wijsheid?
