Bral en hoe klein de wereld soms is

De Haagse cabaretier Sjaak Bral maakt jaarlijks een oudejaarsconference. Hij speelt die dan onder meer in de Goudse Schouwburg, we zijn er meermalen geweest. Maar dit jaar wilden we wel eens eerder in het proces, the making of zitten en dus kochten we een kaartje voor de eerste try out. De teksten worden vooral nog gelezen, de grappen uitgeprobeerd. Er zullen er best wat sneuvelen, er zullen nieuwe komen. En zo hoort het ook.  Desalniettemin, het was een leuke avond, geglimlacht, gelachen!
En op een bepaalde manier weer bijzonder en daar kon die Haagse komediant niets aan doen.

Het geheel speelde zich af n Concordia in Haastrecht. Een relatief kleine zaal en we hadden wel kaartjes maar geen toegewezen stoel. De voorstelling begon om kwart over acht en bij de ingang werd ons verteld dat de zaal om tien over acht open zou gaan en dat we dan maar zelf een plekje moesten zoeken. Het liep iets anders, de zaal ging een minuut of vijf eerder open en José had haar koffie nog niet op. Dus ik werd als kwartiermaker vooruit gestuurd en ‘reserveerde’ twee stoelen. Ik bleef wel staan zodat ze kon zien waar ik was. Naast de plaatsen die ik op het oog had waren nog twee vrije stoelen. Een mij onbekende dame vraagt of er van de vier stoelen nog iets vrij is en ik wijs haar wat we niet zullen bezetten. Dankbaar neemt ze plaats.
Nauwelijks later spreekt een dame die ik wel ken, ze woont bij ons op de hof me aan. ‘Jullie ook hier?’
Ik vraag haar of ze alleen is en of ze dan aan wil schuiven. Dom, realiseer ik me, ik heb net de plaatsen weggegeven. ‘Nee, ik ben met Barbara, even kijken waar die zit.’ Wel, Barbara zat, het bleek de dame te zijn die ik die twee vrije plekken had aangeboden. En zo zat José de hele voorstelling naast de buurvrouw!