We fietsen langs de Vlist. Langs ijs met plassen erop. Hier en daar een bergje sneeuw, kennelijk overblijfselen van een schoongeveegde ijsvlakte. Verderop heeft het riviertje iets weg van een vierbaansweg. De weggedeelten zijn gescheiden door strepen sneeuw. Smalle strepen maar duidelijk.
Het fietspad langs de Grote Boezem heeft duidelijk last van vorstschade. Het doorfietsen wordt ook belemmerd door wandelaars. We hebben geen haast, het is ze gegund.
In Haastrecht drinken we een kopje thee op een terrasje langs de Hollandse IJssel. We zijn niet de enigen.
De eerste woerden voelen hun paringsdrang, jagen achter de dames aan.
Wind tegen terug. Het is duidelijk nog geen lente. Maar het voorjaar heeft zich aangekondigd.
