Een geslaagde tijdreis

Kijk daar, als dat Desi niet is. Nou ja, Desi is inmiddels een grand seigneur, Desiderius Erasmus. Jaren geleden heb ik hem de eerste beginselen van het Latijn bijgebracht in ons klooster in Stein. Wat leuk hem weer te zien!

Ik stel me dienstig op, vandaag in de Sint Jan. Met een viertal nonnekes wijs ik bezoekers de weg en voorzien we medewerkers van eten en drinken. Het is een drukte van jewelste, heel Gouda lijkt op de Zotte Zaterdag af te zijn gekomen. Toeristen kijken hun ogen uit, wat gebeurt hier allemaal?

“Heeft u een museumkaart of Rotterdampas?” De toegang is gratis maar we vragen mensen met zo’n kaart die toch te laten scannen, extra inkomsten voor het museum. “Nee, die heb ik niet”, men maakt rechtsomkeert. Maar we kunnen ze gerust stellen, “U mag toch naar binnen!” Met het gevoel een bevoorrechte uitzondering op de regel te hebben gaan ze het godshuis binnen. Ze zullen zich niet realiseren dat ze het geluk hebben aan te moeten sluiten in de rij met kaarthouders, wachtend tot ze de scan gepasseerd zijn.

Tussendoor maak ik hier en daar een praatje. Een confrater, een broeder in het geloof, een middeleeuwer die zijn zonden wil biechten, wasvrouwen die me aanbieden ook de kloosterwas te doen. En af en toe een bekende Schoonhovenaar die ook op het evenement is afgekomen.

Spinsters, wevers, een smid en overal muziek. Luit, draailier en doedelzak.

Om goed vijf uur bel ik mijn vrouw. Ik ben weer terug in het heden. “Wil je een tripeltje in de koelkast leggen? Ik neem de bus van kwart over vijf.”

Het was genieten!