Feestje

We doen het al jaren, begin september een verjaardagsfeestje. Haar huisje is te klein of de familie te groot. je zegt het maar. En dus kiest ze een locatie, iets waar jong en oud uit de voeten kunnen. Want jong en oud komt. Dat wil zeggen, het zijn relatieve begrippen maar zet je ze tegen elkaar af dan is de indeling wel te maken. Haar leeftijd, geen twijfel mogelijk, deelt haar bij oud in. Daar gaat ze ook mee akkoord, sinds haar negentigste. Daarvoor mochten we haar niet oud noemen. “Als ik het nu niet goed vind mag het misschien wel nooit!” 
De rest, de oudste 67, de jongste net 14 maanden. Ben je dan al peuter of nog baby? Ach, hij heeft net zijn eerste echte schoenen en de verhouding hoofd/ romp is al normaal te noemen. Ik noem hem dan ook maar peuter, is hij het niet dan duurt het niet lang meer.
Maar goed, een feestje en dit keer in het bos, net buiten Amerongen. Prachtige plek, en we hadden een eigen zaaltje. Rond elf uur kwamen we aan. Koffie met gebak nadat we de jarige gefeliciteerd hebben. Haar kinderen zitten nog grotendeels met hun eigen gezinnetje aan tafel. Maar dat zal snel veranderen want de tafels worden verlaten, buiten spelen.  De oude dame wordt gesteund, de ondergrond is te hobbelig voor een rollator. Een van de kleinkinderen duwt de rollator, ik zing ” When I get older, losing my hair ..”
We hadden nog een heerlijke lunch, geen kwaad woord over de verzorging! En nog een royale nababbel. Een prachtig feest. Volgend jaar weer? In ieder geval als de oude dame dan 95 is geworden!
En die jongste, die baby die dan in ieder geval peuter is, die heeft dan weer een nieuwe ervaring. Hopelijk niet zo schokkend als dit jaar want mama ondersteboven aan een rek zien hangen, dat was hem nog nooit vertoond!