Kijk ze genieten, mijn opa en oma op het strand van Scheveningen. Zomer 1918, beide met een zus als chaperonne, dat hoorde zo in die tijd. De Eerste Wereldoorlog loopt op zijn einde al werd die toen nog niet zo genoemd. Daar was een tweede voor nodig.
We zijn gisteren bij mijn 94jarige tante op bezoek geweest. Sinds een maand ongeveer is ze in een verzorgingshuis opgenomen, alleen in haar eigen appartementje was geen optie meer. En bij zo’n verhuizing komen vaak bijzondere dingen boven, zoals deze foto.
Fijn om te zien dat ze ook mooie tijden hebben meegemaakt. Later was het vooral kommer en kwel, crisis en oorlog maar ook langdurige ziekte. Mijn opa stierf in 1944, die heb ik dus nooit gekend. Aan oma heb ik wel goede herinneringen.
Mooie foto inderdaad! Je kunt je er een heel tijdsbeeld bij voorstellen. Koesteren dit soort familieplaatjes. En vooral: noteer op achterkant namen en andere informatie!
Zo heb ik een heel oud familiealbum waar mijn vader namen bijgeschreven heeft. Die herken ik uit de verhalen die werden verteld.