Dankjewel, LinkedIn, dat jullie me op deze oproep wezen. Ik heb meteen gekeken waarom het gaat. Nee, ze zoeken niet iemand die verhalen telt, iemand die verhalen vertelt!
En wie zoekt er dan zo iemand? De historische vereniging die stadswandelingen organiseert? Nee, de politie. Ze zoeken iemand die kan vertellen over wat ze in het werk tegenkomen. Het verhaal van een hulpverlening, of hoe ze boeven vangen.
Niet in de ambtelijke taal die in hun processen verbaal wordt gebezigd maar als een smeuïg verhaal. En dan niet alleen voor pers en publiek maar zeker ook om het eigen personeel bij de les te houden.
Het is dat ik me niet meer aan wat dan ook te binden maar het lijkt me een heerlijke baan. Verhalen vertellen is natuurlijk leuk en als je dan ook de inhoud niet meer hoeft te verzinnen, je helemaal kunt wijden aan de manier waarop. Hier en daar wat aandikken of accenten verleggen om het net iets spannender of spectaculairder te maken.
Dertig jaar geleden zou ik er voor gegaan zijn. Die saaie PV’s konden wel wat luchtiger.
