Het schrijven van een dagelijks blog is geen sinecure. Het schrijven op zich gaat nog wel maar het onderwerp waarover ligt niet altijd voor de hand.
Vandaag biedt ons ochtendblad weer uitkomst. Ik stuit daarin op een pleidooi voor handgeschreven aantekeningen binnen het onderwijs. De notitie beklijft beter.
Ik herken dat, bijvoorbeeld bij het uitschrijven van de interviews voor een levensboek. Ik noteer dan met pen en papier wat de verteller vertelt. Niet letterlijk, dat is niet bij te houden. Soms wel letterlijk, wanneer een quote typerend lijkt voor de betrokkene. De notitie staat verder vol streepjes, kruisjes, uitroeptekens.
Bij het uitschrijven weet ik me vaak woordelijk te herinneren wat er gezegd is.
Ik zit nu in een volgende fase, de aantekeningen moeten verwerkt worden tot een lopend verhaal. En, zelfs al zijn die uitgetypte notities soms ouder dan een jaar, het verhaal eromheen komt dan weer terug.
Het werkt, in ieder geval bij mij.
