Het is herfstvakantie, nog twee volle maanden te gaan naar Kerstmis. Op Facebook zie ik een paar foto’s passeren van een neef, hij is met zijn dochter naar een tuincentrum dat kennelijk al volop in kerstsfeer is. Kerstsfeer nieuwe stijl, dan. Een verzameling huisjes met lampjes in een bergachtig sneeuwlandschap. Het meisje vindt het prachtig, mijn kleinzoon die een paar dagen hier logeert ook.
Mooi, dat is dan een goede reden om hier in de buurt ook naar zo’n groot tuincentrum te gaan. Het is niet direct weer om buiten te spelen en we hadden al een museum gehad, deze week. Wij naar IJsselstein, we zijn niet de enige bezoekers. De parkeerplaats staat al aardig vol. Binnen treffen we een tafereel met levensgrote poppen, een sneeuwpop en wat elfen die na een druk op de knop gaan dansen en zingen. Leuk, maar niet wat we zochten. Verderop een royale hoek met kerstbomen, kunstbomen, wel te verstaan. Ook dat zochten we niet. Na een flinke wandeling en een flesje chocomel met een rietje komen we, helemaal aan de andere kant van de winkel in een hoek waar een hek voor staat. Er staat al het een en ander in, kasten met kerstspullen en kerstversiering. Ze is deze hoek aan het inrichten en binnenkort zal hier wel zo ongeveer staan waar we voor gekomen zijn. Helaas, we zijn even te vroeg.
