Kersen

Gisteren fietsten we in het gebied rond Houten, een fruittuin bij uitstek. Grote boomgaarden, appels, peren, pruimen, kersen. Te laat voor de bloesem, te vroeg voor het fruit, zelfs de vroege kersen kunnen nog niet geplukt worden. We rijden langs landgoederen als Oud Wulven, Schonauwen en Wickenburg, bekende namen voor mij, de straten op een deel van de Utrechtse wijk Hoograven zijn naar dat soort buitens vernoemd.
Het zullen de heren van dit soort kastelen geweest zijn die aan de oorsprong van het spreekwoord, met hoge heren is het kwaad kersen eten stonden. Al in het middeleeuws Latijn komt deze uitdrukking voor: ‘Cum dominis edere debes omnino carere cerusa, peiora dant et comedunt meliora’ (‘met hoge heren moet je volstrekt geen kersen willen eten, ze geven de slechtste weg en werken de beste zelf naar binnen. (gevonden op de site van Onze Taal.)
We kochten op de terugweg nog een pondje, uit de kas, van de koude grond is zoals gezegd nog te vroeg in het jaar. Geen hoge heren om mee te delen, wel een oude dame, ze vond ze heerlijk!