Deze weken is het heerlijk fietsen. Droog, windje, niet te warm. Ik mag dan graag de Stella van stal halen en zomaar door de Hollandse waarden dwalen. Met doel of zonder doel, genieten van het weidse landschap. Genieten van de rivier, de drukte op het water.
Langs de dijken staan kleine stalletjes met courgetten of pruimen, eieren, zelf gemaakte jam. Sinds de dijk op deltahoogte is zijn er nieuwe overloopgebieden in de uiterwaarden. De natuur krijgt daar weer de ruimte.
Bij de boerderijen staan ooievaarsnesten op hoge palen. Op een lantaarnpaal zit er een luid te klepperen. De dijk eronder lijkt wit geverfd, net als bij de volgende paal. Het lijkt me verstandig niet precies onder de eiber door te rijden, ik zit niet te wachten op een bombardement. Ze doen kennelijk niet aan nestvervuiling.
