Naar de bollen

De zon scheen niet zo uitbundig meer maar, behalve in het zuiden van het land zou het droog blijven en de temperatuur was nog uitstekend. We besloten een rondje te fietsen en na enige discussie viel een bloesemtocht door de Betuwe af, teveel naar het zuiden, we houden het liever droog. Het alternatief was minstens net zo kleurig en fleurig. We kozen voor de kuststrook tussen Castricum en Bergen en haalden de fietsen in Heiloo van de auto. Eerst een kopje koffie met een puntje appeltaart om te voorkomen dat de tocht voortijdig moest worden afgebroken wegens hongerklap.
In het eerste deel nog weinig bollenvelden, we vreesden al te laat in het jaar gegaan te zijn. Maar na een schitterend stuk door de duinen tussen Bakkum en Egmond zagen we toch nog een paar kleurig beklede lappen grond. En ook verder, richting Bergen was nog genoeg moois te zien.
Te horen ook, het lijkt wel of we door een volière fietsen, een gefluit en gekwetter van jawelste. En een kleurige patrijs komt ook niet dagelijks op je pad.
In Bergen was ook het nodige te zien en te horen trouwens, zij het van heel andere orde. Heerlijk met een trippeltje op het terras mensen kijken. Tegen vijven waren we terug bij de auto, fietsen erop en huiswaarts. Het cd-tje van de Golden Earring werd al snel onderbroken voor verkeersinformatie. Op de voor de hand liggende route naar huis zouden we in een file van 30 kilometer terechtkomen vanwege een zinkgat bij Everdingen in de A2. Niet dat we dat hele stuk moesten maar een kilometer of twintig zou ons deel toch zeker zijn. En dus kozen we voor een alternatieve route. Niet vreemd dat die ook meer dan druk was, we waren natuurlijk niet de enigen. Maar met een kleine drie kwartier vertraging kwamen we om kwart over zeven thuis.
Ondanks die vertraging kunnen we weer terugzien op een welbesteed dagje.