Vlakbij de haven ligt een levendig pleintje, omringd door restaurants met terras. In de zuidoosthoek staat een muziektent, een podium dat iedere avond door een andere artiest of band gevuld wordt. De muziek is afgestemd op het publiek, in deze tijd van het jaar vooral uit de zestiger, zeventiger jaren. Ik ben niet de enige met grijze haren.
Wanneer de band welverdiend pauzeert nemen wat jonge gastjes de aandacht over. Breakdance noemen ze het, het zijn vooral acrobatische oefeningen. Er is lef en veel kracht voor nodig. Ook zij krijgen een terecht applaus.
De breakdancers maken weer plaats voor de coverband. Op het plein staat een vader met een kind van nog geen twee jaar oud. Het kleintje heeft goed opgelet en geeft een voorzichtige interpretatie van de presentatie van de dansers. Als die dat door hebben doen ze nog even mee met de peuter. ‘Vooral doorgaan!’ zou Barrie Stevens zeggen, oefening baart kunst!
