Pantoffeldier

Nee, niet die eencellige pantoffeldiertjes, daar gaat het me niet om. Dat beest dat ik bedoel is een forse slag groter. Helaas maar al te vaak gewoon met het blote oog waarneembaar. Ik ben beslist al te geneigd ze in de kliko te stoppen op de dag dat het vuil opgehaald wordt. Ik doe het niet, daarvoor ben ik te vredelievend ingesteld maar ik heb grote moeite mijn neiging te onderdrukken. Eigenwijze krengen zijn het. Eigenlijk zijn ze maar voor een ding goed, je kunt er pantoffels van maken. Voor het evenwicht heb je er dan wel twee nodig uit hetzelfde nest, ik ben er niet voor met bijvoorbeeld een grijze en een rode pantoffel te lopen.
Nu wil het geval dat de poes van B. een nestje geworpen heeft. Ze meldde dat op Facebook, mijn poes etc. Ik sta altijd meteen op het verkeerde been als vrouwen over hun poes beginnen, maar dat terzijde. Gelukkig biedt Facebook daar uitkomst, niet iedere foto van een poes wordt door de heer Zuckerberg getolereerd. En deze foto’s konden door de beugel. Enfin, om een lang verhaal kort te maken, ik bestelde twee van die kittens met de vraag ze te laten groeien tot maat 41 (ik leef zeker niet op te grote voet). Mijn vraag viel niet in goede aarde.