Het is voorjaar, of dan toch in ieder geval voorjaarsvakantie. Een bijna wolkenloze lucht, een heerlijk zonnetje. Dus wat belet ons, hup, naar buiten. Natuurlijk gaat de voetbal mee.
Het is al redelijk druk op de speelweide maar we kunnen nog op een trapveldje terecht. Opa kiest voor de zekerheid maar de keeperspositie, dat scheelt lopen (denkt hij).
Nee hoor, het bijgaande plaatje is wat gechargeerd, die rollator hoort er nog niet bij. Maar het zijn wel momenten dat ik voel dat de jaren gaan tellen.
Desalniettemin (het blijft een prachtig woord), volop genieten met de mannetjes!
