Ik was verreweg de oudste bezoeker bij het poppentheater in de bibliotheek. In het kader van de nationale voorleesdagen werd in een poppenspel het verhaal van Harry de huiskat verteld. Harry gaat tegen zijn gewoonte in een keer buiten spelen en verdwaald. Vanzelfsprekend maakt hij op zijn dwaaltocht van alles mee. De toeschouwertjes leven erg mee.
Ik geniet zoals ik ook geniet van de wandeling huiswaarts, luisterend naar de enthousiaste beschrijving van wat onze kleinzoon beleefd had. Want, ‘we zijn naar het theater geweest, hè opa!’
