Weer een bijzonder woord, maar daar gaat het hier niet om. Gistermiddag ben ik naar ons lieve kleine Artotheater geweest voor een voorstelling van violiste Marieke de Bruijn en pianist David Herman. Een beetje buiten mijn comfortzone, maar genoten.
Ze vertelden het verhaal van de in 1901 in Hongarije geboren violiste die als vluchtelinge hier in 1915 in Domburg terecht kwam. Ze verkeerde in kunstenaarskringen en er zijn onder andere portretten van haar geschilderd door Jan Toorop en Willy Sluiter. Ook Isaac Israëls had contact met haar en heeft haar mogelijk geportretteerd.
Het verhaal werd gelardeerd met muziek van onder meer Beethoven, Brahms en Bartok.
Toorop illustreerde ook een concertprogramma van haar. Een voorzichtige poging mijnerzijds vergezeld dit blog.
