Schakelen lukte hem niet, dan maar een Daf. Rijlessen in de eigen auto en, eenmaal geslaagd, rode in plaats van zwarte stempels op je rijbewijs. En het eerste jaar niet in een auto met versnellingen. Zo ging dat, eind zestiger jaren.
Mijn vader was er best wijs mee. De Daf 33, Daffodil, koekblik met bretelaandrijving, de auto met het pientere pookje, uit Eindhoven. Hij reed net zo hard achteruit als vooruit. Die auto dan, ik denk niet dat mijn vader het ooit geprobeerd heeft.
