Verbinden #WOT ’16-1

De eerste WOT van het nieuwe jaar, verbinden.
veldtelefoonIk neem je even terug naar 1968/ 1969, de periode dat ik mijn militaire dienstplicht vervulde bij de Verbindingsdienst. Deze dienst was verantwoordelijk voor de communicatie, zowel in vredestijd als opgeleid voor oorlogsomstandigheden.
We lachen er nu om maar de dienst was uitgerust met de modernste communicatieapparatuur. We maakten gebruik van motor- en auto- ordannansen, berichten werden via telegrafie en telex verzonden en we verbonden mensen via telefoonlijnen. Dat mag je letterlijk nemen, dat verbinden. Op oefeningen had men een veldtelefoon mee, een telefoon aan een lange, heel lange draad. Wanneer je iemand wilde spreken dan gaf je er een slinger aan en ging in de centrale(wagen) een belletje rinkelen. De centralist hoorde je verzoek aan en plugde in op een groot schakelbord. De ingaande en uitgaande lijn was verbonden. Het ‘verkeerd verbonden’ is ontstaan door deze techniek, een menselijke fout leidde ertoe dat je niet bij de gevraagde maar bij een ander terecht kwam. Overigens, in de vaste telefonie, niet lang voor de beschreven periode, ging dat net zo.
Wanneer mensen nu zeggen dat ze verkeerd verbonden zijn negeren e hun eigen fout, ze hebben een verkeerde connectie gekozen. Ik pleeg zo iemand dan naar de dokter terug te verwijzen, het verbandje is kennelijk niet goed aangelegd.

2 Comments

  1. Tijdens de periode dat ik wachtcommandant aan het hoofdbureau van politie in Utrecht was en er nog geen mobieltjes waren, stond er op diens bureau ook een telefoon met een draaislinger er aan.
    Dat apparaat gaf een rechtstreekse verbinding met de burgemeester in geval van calamiteiten.
    In het weekeind, vaak op zondagmorgen kreeg ik diverse keren burgemeester Vonhoff aan de lijn als die zgn. piket had.
    “Goedemorgen brigadier,” zei hij dan met zijn bekende bromstem.
    “Ik ga nu op bezoek en als er wat is kunt u mij bereiken op telefoonnr….”
    Later in de middag belde hij weer, benieuwd naar de uitslag van DOS. en of er nog schokkende dingen waren gebeurd.
    Via die slinger heb ik hem nog eens op een zondagmorgen gebeld. Ik zat met een echtpaar met kinderen, dat door brand of overstroming het huis uit moest
    De beheerder van het gemeentelijke opvangtehuis was niet van plan zijn medewerking te verlenen, waarop ik burgemeester belde. Na een paar minuten belde hij terug. “De beheerder is onderweg naar het opvangtehuis brigadier, hij zal de mensen daar ontvangen.”
    Met Vonhoff was het goed zaken doen. De korpsleiding was soms not amused van zijn optreden, omdat zijn zuidwester en kaplaarzen naast zijn bed stonden en hij er ‘s nachts soms eerder was, dan de hoofdcommissaris die normaal bleef slapen en nu niet zonder wrevel zijn bedje uit moest.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.