Bloedheet was het vorige week zondag. De veertig kilometer fietsen van Zwolle en Kampen was eigenlijk teveel van het goede. De daaropvolgende overnachting in een hotel op de Veluwe leverde onvoldoende rust. Geen airco, een te zacht matras en een overactieve haan krijgen de schuld.
Het belet ons niet de volgende dag weer de fiets te pakken. De hei staat in volle bloei, altijd goed voor wat fraaie plaatjes. Ook deze dag is weer zonovergoten. Het bladerdak beschermt tegen te felle stralen. Het is relatief koel en, de hei ligt er prachtig bij. Het landschap glooit, net achter de bomen langs het fietspad ligt een karrenspoor. Ik neem wat foto’s.
We zijn een week verder. We fietsen door de altijd mooie Krimpenerwaard. Het beoogde doel, Gouda, bereiken we niet. Te fris, we zijn al te verwend. Toch een kilometer of vijfentwintig, en een rustige lunch langs de Vlist. En op tijd thuis om nog even het gevecht aan te gaan met het schilderij dat ik donderdag in de steigers had gezet.
Ik kreeg het vanzelf weer warm.
Het mag drogen. De komende dagen kijk ik of dit definitief is.
Een geslaagde fietstocht met een mooi schilderij als resultaat.
Regenachtige groet,
Regen? We wachten er hier met smart op
Het zijn vooral passerende kleine buitjes.
Het heeft nog steess weinig om het lijf.
Vriendelijke groet,
Onze tijd komt vast nog wel.