Het is een oudje inmiddels, dit werk. Niet zomaar een schilderij, er is een herinnering in verwerkt.
Op de plaat zijn onderdelen van een kledingstuk geplakt, een overhemd. En die fragmenten zijn blijvend herkenbaar.
In dit geval een overhemd van mijzelf, het was dan ook bedoeld als voorbeeld.
Onze schoondochter doet tegenwoordig iets soortgelijks. Ze maakt poppen die aangekleed worden met fragmenten uit een kledingstuk van een overledene, bijvoorbeeld voor de kleinkinderen.
