Er staat een stevige bries. Een goede reden om een strandwandeling te maken. Vanuit ons hotel, net buiten Vlissingen lopen we het duinpad over. We zien de Noordzee op het punt dat ze in de Westerschelde verdwijnt, richting Antwerpen. De wind beukt de golven tegen de brekers die de Zeeuwse kusten sieren. Heen kiezen we voor wind mee, terug stuift het zand ons in de ogen. Het strand is verlaten, geen mens te zien, geen hond wordt nu uitgelaten. Alleen de meeuwen zijn op zoek naar hun dagelijkse kost. Ze moeten er hier meer voor doen dan in het verderop gelegen Westkapelle. Daar eten ze de Hollandse nieuwe nog voor de Duitse toerist hem bij zijn mond heeft kunnen brengen.
“Daar eten ze de Hollandse nieuwe nog voor de Duitse toerist hem bij zijn mond heeft kunnen brengen.”
Prachtzin!
Mistige groet,
Dankjewel, prachtig beeld ook, die meeuw met haring en die verbouwereerde tourist
Op slag krijg ik een beetje heimwee naar mijn roots. Nu een wandeling op het strand …heerlijk.
Zandhappen
Lekker……
Mooi plaatje … ik heb hier in Knokke een gelijkaardig plaatje gemaakt. Maar wel met mijn fototoestel…lol…
Knokke is dan ook bijna Zeeland. Schilderij van een foto gemaakt.