Ze zal niet snel een blogje missen, een opmerking op Facebook mijnerzijds wordt tenminste met een ‘vind ik leuk’ gewaardeerd. En dat is al jaren zo. Ongeveer twee jaar geleden vroeg ze me, naar aanleiding van de serie portretten in Andy Warholstijl, of ik haar ook eens zo wilde portretteren, ze wilde haar man verrassen op zijn verjaardag. En wat doe je dan, je beloont die trouw en maakt een paar foto’s als uitgangspunt. Die verjaardag heb ik niet gehaald, dat was te kort dag maar uiteindelijk is het portret toch afgekomen. Gisteren heb ik het netjes afgeleverd.
Eh? Nee, ik ga hier geen gewoonte van maken. Maar misschien een enkele uitzondering, dat zou kunnen. Je weet het maar nooit.
Ik heb er geen woorden voor, ik ben ontroerd.
als je morgen maar weer wel woorden vind!
Mooi mens ben jij toch!
jij zegt het
Inderdaad ja, af en toe ook een echte schat 😉
ik moet daar zuinig op zijn
De man van je trouwe fan is erg blij met het kunstwerk. Steeds ziet hij weer een nieuw detail.
okay, nu word ik er ook stil van, net als Trudi. Maar morgen moet ik weer gewoon mijn verhaal kwijt. Dank je
Gelukkig maar!
Fijn zulke mensen om je heen. Voor hun en voor jou.
win/win dus