Wanneer ik hier door de waarden fiets kom ik ze regelmatig tegen, groepjes van twee, drie man die langs de wetering lopen met hun werphengel. Vaak met camouflage kleding aan. Vaak staat er dan ergens een auto geparkeerd met een buitenlands kenteken. Eerst vooral Belgisch, tegenwoordig ook uit Oost Europa.
Die camouflagepakken snap ik niet. Ik weet niet wat vissen zien, noch of ze denken. Maar ‘hé, die boom stond er vanmorgen nog niet’ lijkt me niet voor de hand liggen.
Nederlandse vissers zitten kennelijk graag op hun vaste stekkie langs een kanaal of stadssingel. Op een stoeltje, windscherm erbij, leefnet naast een enorme gereedschapskist, geen idee wat daar allemaal in zit. In ieder geval aas en nieuwe haakjes en dergelijke. En waarschijnlijk ook een paar boterhammen met kaas en een thermoskan koffie.
Mij zul je er niet bij zien zitten, ik ben geen visser.
Op een onverklaarbare wijze is er een zeer grote vis in de paddenpoel achter mijn huis terecht gekomen.
Alle levende dieren en zeldzame planten waren hierdoor plots verdwenen.
Gelukkig heeft een visser de onverlaat kunnen vangen.
De zeldzame planten zijn ook weer teruggeplaatst.
Het wachten is nu op de padden, kikkers en salamanders …
Ook ik ben geen visser.
Al genoot ik als kind wel van de vissen in de aquaria van mijn vader.
Natuurvriendelijke groet,
Dat moet wel een mensenhand geweest zijn. Vissen komen niet vanzelf in een poel.
Ik ben dol op vis maar dan wel op mijn bord ?