Een oud paard hoort nog graag het klappen van de zweep.
Volgens K. ter Laan is dit een heel vreemd spreekwoord. Paarden horen helemaal niet graag de zweep. Oorspronkelijk was het dan ook de oude wagenmenner die dat klappen graag hoorde. En daarmee zijn we gelijk bij de betekenis, een oude man hoort nog graag over zijn oude beroep, hij kan daar nog over meepraten. Of dat laatste altijd op een zinvolle manier is betwijfel ik, in die twaalf jaar dat ik mijn oude beroep niet meer uitoefen zal er best het een en ander veranderd zijn. Nieuwe wetgeving, veranderde inzichten, kortom de normale ontwikkeling die je niet meer bijgehouden hebt, simpel omdat het niet meer nodig was. Maar inderdaad, zo telt de oude man nog wel mee.
Een oud paard jaagt men aan de dijk.
Deze is beslist minder sympathiek, het oude paard wordt in dit geval gewoon weggejaagd, niet meer nodig, overbodig.
Deze uitdrukking kende ik nog niet.
Diervriendelijke groet,
Voor mij ook nieuw, beide
Ga je weer over spreekwoorden schrijven? Dat is leuk!
Nooit gestopt, alleen nu zonder vaste frequentie