Hoed en #SG17-25

Hoed

Jannie presteerde het om een spreekwoord te vinden waarin zowel het woord van vorige week als dat van twee weken geleden een plek hadden, hij heeft een mus onder zijn hoed voor iemand die nooit groet. Want met de hoed in de hand komt men door het ganse land.
Zelf heb ik nooit een hoed gedragen behalve dan die blauwe maandag dat ik bij de padvinders zat en mee moest zingen dat mijn hoed vier deuken had. Hooguit, en dat dan nog bij hoge uitzondering zet ik een pet op. Straks bijvoorbeeld als ik op de fiets naar een vergadering in Lekkerkerk ga want die koperen ploert schijnt wel heel fel, dezer dagen.
Mijn vader was wel een hoeddrager en nam deze altijd af wanneer hij langs een RK kerk reed.
Mijn gezegde van deze keer is dan eet ik mijn hoed op in de zin van dat waar we het over hebben zal nooit, in ieder geval niet snel gebeuren, ik geloof er niets van. Bij wijze van nooit af te rekenen verliespremie van de weddenschap biedt je aan je tanden in het vilt te zetten.

Wat is de bedoeling?

Ik geef iedere dinsdag op dit blog een woord dat in Nederlandstalige spreekwoorden of gezegdes voorkomt. Aan de hand van dat woord kies je een spreekwoord en dat bespreek je. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Net als bij de WOT plaats je een link naar je blog onder de opdracht. Op Twitter en Facebook kun je je uitwerking melden met de hashtag #sg17. Hierbij staat sg niet voor soortelijk gewicht maar voor spreekwoorden en gezegdes, 17 verwijst naar dit jaar.